Consistentie troef
De wereldtitel van 2006 was geen titel zonder kanttekeningen: Hayden werd kampioen met het allerlaagste puntentotaal sinds Mick Doohan in 1995. We wikken en wegen onze woorden, maar Nicky wist ‘slechts’ 252 punten te scoren, uit ‘amper’ twee overwinningen en tien aanvullende podiumplaatsen. In een seizoen dat vergeven was van de technische problemen en crashes bij de concurrentie, bewees de Kentucky Kid dat je vooral consistent moet zijn als je op het eind met de trofee aan de haal wil gaan. Waarvan akte.
0.002 van de titel
Een spreekwoordelijke walk in the park werd het allerminst: met een tikkeltje meer tegenslag was er van deze titel geen sprake geweest. In de voorlaatste GP van het seizoen, in Estoril, werd Hayden immers onderuit gereden door zijn toenmalig teamgenoot Dani Pedrosa. Gelukkig was de teamspirit binnen Honda blijkbaar groter dan het ongeluk: collega Honda rijder Toni Elias won een onwaarschijnlijke race immers met één der allerkleinste verschillen ooit in de MotoGP-geschiedenis. Hij klopte Valentino Rossi op de meet met een voorsprong van - onwaarschijnlijk maar waar - 0.002 seconden. Daarmee snoepte hij de Italiaan 5 punten af. Erg dure punten, zo zou blijken… Hayden zou uiteindelijk de titel winnen met - inderdaad - 5 punten voorsprong.
Belangrijke punten
Diezelfde Toni Elias was overigens niet aan zijn proefstuk toe: hij klopte Rossi ook al in de eerste wedstrijd van het seizoen. Die laatste zou slechts één race winnen van de eerste vier, én er eentje niet finishen, terwijl Hayden een blitzstart maakte en vier podia op een rij wist te verzekeren. Goed voor een voorsprong waar de Amerikaan even op kon teren, en waar hij nog twee podia en een vijfde stek aan toevoegde in de daaropvolgende races. Na zeven races was het eindelijk zover: Colin Edwards crashte in de allerlaatste chicane op Assen en Hayden won. Opnieuw vijf punten die op het einde van de rit van levensbelang zouden zijn.
Dolgelukkig over de meet
Dat laatste werd pijnlijk duidelijk, toen Rossi al in de vierde lap onderuit ging, maar z’n gehavende Yamaha alsnog richting een dertiende plaats wist te worstelen. Hayden kon de wedstrijd vanaf de crash rustig en berekend indelen: Bayliss en Capirossi knokten om het hoogste schavotje, en Nicky denderde dik negen seconden later als dolgelukkige derde over de meet. Die punten waren immers net voldoende om Rossi van de troon te stoten en zelf als wereldkampioen MotoGP gekroond te worden in 2006. De allerlaatste wereldtitel voor Hayden in de MotoGP, én voor de VS sindsdien.
In memoriam
Nicky Hayden zou in zijn hele carrière in de MotoGP uiteindelijk drie overwinningen en 28 podiums halen op 218 starts, voor hij veel te vroeg overleed na een fietsongeluk. De erfenis van de wereldkampioen leeft tot op de dag van vandaag voort via de Nicky Hayden Memorial Foundation en de talrijke initiatieven die in zijn naam voor het goede doel worden georganiseerd. Rust zacht, Kentucky Kid!
